پيامبر اکرم(ص) درباره رابطه ميان برخي انسان‌ها با دنيا مي‌فرمايد: «عبدالدينار والدرهم» (بحارالانوار، ج76، ص78) اينها عبد و پرستنده پول هستند. امام حسين(ع) نيز در اولين خطبه‌اي که در کربلا خواند فرمود: «الناس عبيدالدنيا» (بحارالانوار، ج44، ص382) مردم برده دنيايند و آن را مي‌پرستند.
اين تعبيرات در کلمات ائمه ما وجود دارد و نشان از آن است که رابطه و علقه انسان به ماديات تا کجا مي‌تواند ادامه پيدا کند و تا چه حدي پيش مي‌رود. ممکن است برخي که منش آماري دارند بگويند: همه مردم اين طور نيستند! يعني خيلي از افراد هم هستند که به بندگي دنيا در نيامده‌اند.
در روايتي آمده است: اسحاق‌بن غالب گفت: امام صادق(ع) به من فرمود: «يا اسحاق کم‌تري اصحاب هذه الايه؟» تو کساني که مصداق اين آيه شريفه هستند را چقدر مي‌داني؟ يعني به نظر تو چند نفر از افراد جامعه مصداق اين آيه هستند؟ «فان اعطوا منها رضوا و ان لم يعطوا منها اذاهم يسخطون» (توبه- 58) اين آيه درباره صدقات است، و ضمير «منها» به صدقات برمي‌گردد.
آيه مي‌فرمايد: اگر پول و دنيا را به آنها بدهي، از تو راضي مي‌شوند، و هم به دنبال تو مي‌دوند، اما اگر پول به آنها ندهي و دنيا را از آنها دريغ کني، هم با تو دشمني مي‌کنند و هم از تو روي‌گردان مي‌شوند.
به تعبير ديگر اگر شعار دنيا بدهي. دنبال تو هستند، وگرنه با تو دشمن مي‌شوند.
اسحاق مي‌گويد من چيزي نگفتم و ساکت ماندم. حضرت به من فرمودند: «هم اکثر من ثلثي‌الناس» (بحارالانوار، ج70، ص124) بيش از دو سوم مردم کساني هستند که حب دنيا، بر قلوب آنها غلبه کرده و دنيا وجهه قلب آنها گرديده است.(1)
__________________
1- رسائل بندگي، آيت‌الله شيخ مجتبي تهراني، ص101
منبع:روزنامه کیهان